Bruno Deneckere, Nils De Caster & Bart Vervaeck (B) Americana - Country 'Blue Rooster Events Werchter (31-03-2022) report & photo credits: Freddie info organisatie: Blue Rooster Events info band: Bruno Deneckere - Nils De Caster - Bart Vervaeck © Rootsville 2022

Werchter het dorp waar Demer en Dijle in elkaar samenvloeien is niet alleen bekend van Rock Werchter & co maar sinds 2019 ontstond hier aan de oevers van de Dijle ook een nieuwe juke-joint met als naam "Blue Rooster Events". De vaandeldragers van dit alles zijn het buurtcomité van de "Hanewijk" met in hun rangen "Le Coq Kris", iemand die we uiteraard kennen als shouter en harpspeler bij de "Blue Chevys". Hun doel is om een paar keer per jaar hier een intiem concert te organiseren met vandaag op de affiche twee van onze beste Americana performers dat ons kleine landje rijk is, dit bijgestaan door een derde met als naam Bart Vervaeck.

Bruno Deneckere en Nils De Caster zijn twee pure klasbakken pur sang die al lang geen introductie meer hoeven. De ene startte in 1986 zijn muzikale carrière als frontman bij "The Pink Flowers", de andere staat in de archieven genoteerd als uitstekende multi-instrumentalist en bekend van de "Broken Circle Breakdown". Beiden zijn "Stroppen" en staan naast hun fijnzinnige kennis als singer-songriters ook bekend voor hun smaakmakende Ghentse humor. Daarnaast zijn ze ook nog eens afstammelingen van "Roots Rielemans" bij "The Infamous Roots Rielemans Family Orchestra" met als familieleden ook, Kathleen Vandenhoudt, Pascale Michiels en de misschien wel buitenechtelijke Luiz Marquez ;-), beter gekend als Eduard, Gerardo, Josephine, Hermine en Joseph waarvan we in 2015 op de eerste rij zaten voor de première ervan.

Naast hun talrijke solo albums brachten ze in 2012 een gezamenlijk "Live" album uit. Vanuit de heilige gronden van "Gevarenwinkel" ging het dus zo naar dit "Blue Rooster Event" in Werchter om zo een laatste concertje van de maand maart mee te pikken. Ginder kregen we dan nog het gezelschap van Dirk van "Arts & Roots in the Woods", een festival dat in Aarschot doorgaat tijdens het eerste weekend van september. Ook promoter Danny DE Man tekende present. Bart Vervaeck stond hier bij de "Blue Rooster" niet ingevuld maar de twee klasbakken hem stiekem mee naar binnen gesmokkeld, tenslotte wordt hij stilaan ook als een Gentenaar beschouwd. Bart kennen we van het jazz ensemble "Echoes of Zoo" en van de "Birds of Swing". Daarnaast is hij ook wingman bij Shania Twain...grapje uiteraard al zou hij het wel willen, maar dan moet hij eerst nog voorbij ouderdomsdeken Willie Nelson LOL. Zijn taak bestaat er vanavond in om Haas "Tele" en Pedal steel te combineren iets waar hij met glans in zou slagen. Genoeg gepalaverd nu en het trio trok met de 'jupkes' in aanslag richting podium. Wij waren ondertussen overgeschakeld naar de "Hanewijk Tripel", maar daarover later meer tijdens deze 5de editie.

Haantje de voorste was Kris Bries die dan ook de taak van 'MC' op zich kwam te nemen en daardoor nog eens stiekem reclame kon maken voor het fantastische nieuwe album van de "Blue Chevys", "The Night Calls", en de nacht zou ons hier allen gaan toebehoren dank zij dit fantastische "Bruno Deneckere Trio".

Saddle up your horses dan maar met openers als "Second Kiss" en het fantastische "Shaking Off The Homesick Blues" maar van de "blues" was hier helemaal geen sprake want deze ex-witloofhoeve was meteen mee, buiten enkele kipjes op de laatste rij, maar dat kwam misschien al door die "Hanewijk Tripel". Met "Lies" konden zelfs de liefhebbers van "Cajun" zich er een beetje in terugvinden. Hoogstaande Americana om het dan maar in één woord te noemen.

Naast een geweldige mandoline speler is Nils De Caster ook meester op de lapsteel maar wanneer hij zijn "fiddle" ter hand neemt gaat het dak er hier bijna af en laten de talrijke bezoekers hier op dit "Blue Rooster Event" hun waardering blijken door een welgemeend applaus. "Behind Your Smile" komt uit het album "Coming Up For Air" uit 2021 en met dit nummers voor rond het kampvuur bevestigen we dat het een wicky wacky world is. Bart Vervaeck die ruilde gezwind zijn wanna be "Telecaster" in voor de "Pedal Steel" en bracht daardoor nog meer Americana in de nummers, voor zover dit nodig was. Wij konden enkel maar genieten van deze prachtige avond...en die "Hanewijk Tripel".

Na het door de weemoedige fiddle van Nils gevoede "Tell Her I'm Gone" kreeg Bruno Deneckere de in het oog springende discobal in het gezichtsveld en werd het tijd om de lat nog maar eens hoger te gaan leggen. "Blue Sky Over Nashville" uit het album "Someday" van 2006 was daar het geschikte nummer voor. Ambiance verzekerd zeker toen het "Hanewijk Country Choir" zich ermee ging bemoeien. Helaas zat het einde van de eerste set er aan te komen en nog meer helaasheid der dingen kwam er toen Bruno aankondigde dat deel 2 korter zou zijn enkel omdat alle logica in acht nemend deel 1 dan weer langer was. De sfeer kon toen hier al lang niet meer stuk, en nee Germaine die komen niet uit Nashville, ze komen gewoon uit Ghent, vrieje wijs hé!

Het laatste nummer was dan "Some People Call It Poison" en het moet zijn dat Bruno dit nummer schreef toen hij de "Hanewijk Tripel" nog niet kende over hij zou toen niets over healing water hebben gezegd. Helaas zat het eerste gedeelte er ook op en met de zin "there's a blue sky over Nashville, but it's rainin' in my heart" indachtig konden we nu ook even terug adem pakken.

Bruno Deneckere, Nils De Caster en Bart Vervaecke begonnen aan "set 2" met drie rustigere nummers als "Someday", "Lost in the Shuffle" en "Waiting For You" en omdat het reeds verklaarde kortere deel dan reeds is aangevat zou dit gelukkig in tijd niet zo zijn, tes azuuu!

Met "New Peacetrain" waren we dan weer vertrokken voor een portie ambi ten top en lieten ook die van het "Hanewijk Country Choir" zich weer gelden op een nummer dat ons in gedachte terug bracht naar de "Transcontinental Railroad" van Amerika en misschien zo naar de "Mohawk & Hudson Railroad", die in 1831 kwam op te starten. Peace en samenhorigheid was hier niet zo moeilijk te vinden met deze klasbakken in deze juke-joint met discobal.

"Beatrice" gaat dan weer over een love affair met gebroken hart en op "Captain of my Ship" kon deze Nashville singer zich dan weer laten ondersteunen door zijn twee outstanding compadres en laat ook zo Bruno Deneckeren zijn onvervalste country timbre ten volle uitkomen. De Fiddle en Tele spraken gewoon voor zichzelf en het daverende applaus sprak boekdelen. "Diamond" is nog zo een pareltje waarbij de weinige woorden plats maken voor het onwaarschijnlijk straffe instrumentale. Helaas was met "Walking On Water" op het zo korte deel ;-) aan het einde gekomen. Toch maar mooi 90 minuten van onweerstaanbare Americana en Country kunnen genieten en wetende dat het geen echte Amerikanen waren ;-)

Moesten de Ladies van de "Hanewijk" hebben gedurfd zouden de tettejeires nu door de lucht hebben gevlogen maar hier stormde zowat iedereen richting podium om niet een bisser te vragen maar te eisen. Die kwam er ook en zo kwamen ook meteen de beentjes eindelijk los. Wij begaven zich naar onze "Jolly Jumper" om nog een tijdje te kunnen nagenieten van deze avond. Als dit nog maar pas de 5de editie was zijn het naar onze bescheiden mening al 10 te weinig.TOP en superlatieven schiten hier te kort. Wat we ook nog weten is dat "Shania Twain" hier een opportuniteit heeft laten liggen...